کد مطلب:31642 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » اعتقادات

در آيه 4 سورة معارج روز قيامت برابر پنجاه هزار سال دانسته شده است. لطفاً بفرماييد آيا در آن جا زمان وجود ندارد؟ چنانچه وجود دارد سال آنجا با اين دنيا چه تفاوتي دارد؟

چند نكته شايان توجه است:

1. از نظر بحثهاي فلسفي بعد زماني داراي واقعيتي است كه از تحول ماده پديد ميآيد. به ديگر سخن، حركت ماده از آن نظر كه تدريجي است دو حقيقت را در نظرها متجلي ميسازد يكي حركت و ديگري زمان، از آن نظر كه ماده، حالات و صفات گوناگون پيدا ميكند، مفهوم حركت و از اين نظر كه اين دگرگوني تدريجي است نه دفعي مفهوم زمان انتزاع ميشود. لذا در فلسفة اسلامي ميگويند: حركت و زمان دو رويه از يك سكهاند كه هر كدام ناظر به واقعيتي است كه در جسم متحول وجود دارد.(منشور جاويد، آيت اللّه سبحاني، ج 9، ص 374، مؤسسه سيدالشهدأ.)

2. جهان آخرت، جهاني مستقل از دنيا است. جهان آخرت در عين مادي بودن، براي خود احكام، قوانين و اوضاع و نسبتهاي گوناگوني دارد و اين دو جهان قابل مقايسه با يكديگر نيستند.(ر.ك: معارف قرآن، آيت اللّه مصباح يزدي، ج 1ـ3، ص 495ـ501، مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني;.)

3. در جهان آخرت، مانند دنيا زمان ـ به معناي حركت تدريجي ـ وجود دارد، منتها زمان در آن جا مانند اين دنيا نيست كه به اعتبار گردش زمين، خورشيد و ماه سنجيده شود. لذا برخي مفسران برآنند كه حتي در آن جا نوعي شب و روز وجود دارد.(پيام قرآن، آيت اللّه مكارم شيرازي، ج 6، ص 365، دارالكتب الاسلامية.)

4. خداوند متعال ميفرمايد: تَعْرُجُ الْمَلـَئِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَ لْفَ سَنَةٍ; (معارج، 4) فرشتگان و روح ]فرشته مخصوص[ به سوي او عروج ميكنند در آن روزي كه مقدارش پنجاه هزار سال است. مراد از اين مقدار اين است كه اگر آن روز ]قيامت[ را با روزهاي دنيا و زمان جاري درآن تطبيق شود، معادل پنجاه هزار سال دنيا ميشود البته در روز قيامت از گردش خورشيد و ماه، سالهايي پديد نميآيد.(ر.ك: الميزان، علامه طباطبايي; ج 20، ص 75، دارالكتب الاسلامية، تهران.)

در روايات اسلامي نيز آمده كه در قيامت پنجاه موقف (توقف گاه) وجود دارد و هر موقف به اندازه هزار سال طول ميكشد و اين گفته با آيه 5، سوره سجده نيز كه ميفرمايد: ... در روزي كه مقدار آن هزار سال از سالهايي است كه شما ميشمريد به سوي او باز ميگردد مطابقت دارد و با توجه به اين در آن عالم گردش زمين و خورشيد مطرح نيست روز به معناي مدت زمان است; يعني مدت زماني كه در هر موقف سپري ميشود برابر هزار سال اين دنيا ميباشد.(ر.ك: نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 17، ص 114; ج 25، ص 17، دارالكتب الاسلامية / نورالثقلين، الجمعة العروسي الحويزي، ج 5، ص 413، انتشارات اسماعيليان.)

ابوسعيد خدري از پيامبر اكرمنقل ميكند كه بعد از نزول آيه 4، معارج، كسي از مقدار طولاني آن روز سؤال كرد، پيامبر فرمود: قسم به كسي كه جان محمد6 به دست او است، آن روز براي مؤمن سبك و آسان ميشود، آسانتر از يك نماز واجب كه در دنيا ميخواند.(ر.ك: مجمع البيان، مرحوم طبرسي; ج 5، ص 350، دار احيأ التراث العربي، بيروت.)